Cloris wilje mee gh' meugt,
o! mijn hardt dat springt van vreugt,
"'t a"vont sulle wij verheugt,
geen knegten zijn, maer heeren,
Grootje die sal in de zael,
haer kinds kinders altemael,
met een overkostlyck mael,
wel herelijck tracteren.
Rijstenbrij met pijpcaneel,
die salder oock al wesen,
Maatjen ick en seg niet veel,
nog noijt soo schoon voor desen
hutspot dien ick gaeren eet,
met krenten en rasijnen,
soo der een van vreugde weet
soo weet ick van de mijne.
Ja wel bij get,
soo alle aen een _ Tafel,
"'t sal" syn _ ge_ lyck,
als of het _ bruyloft waer,
tot ons bancket;
de Pannekoeck, en _ waefel,
"'k weet" mijns _ ge_ lyck
van vreugde nergens naer,
soo "'t hie"le sootje vroy_ lyck bij malckaer,
tot onse lieve _ Grootjen,
ogh hoe komt de _ Tydt _ noch _ maer
Neefjes, en Nighjes,
"'t stondt" _ haer vrij wel an,
men kreegh het Ja woord _ lighjes,
"'t komt" al wat maer _ ko_ men _ kan.
De Vastenavondt
Cloris wilje mee gh'meught / o! mijn hardt dat springt van vruegt