Wat torst het aardsch al leet! hoe treft het ons met plaagen! / Al wat ik zie is dwaas, nooit van 't ydel verzaad

Dit is niet de laatste versie van deze transcriptie!
Bekijken
Bewerken
Discussie (3)
Geschiedenis

Tonen in Liederenbank ( record nr.: 196369 )
Geen scan van deze bron
1
1 · alles voor dit lied
Wat torst het aardsch al leet! hoe treft het ons met plaagen! Al wat ik zie is dwaas, nooit van "'t y"del verzaad, Verwyfd door weeld' en overdaad, Zonder tugt, zonder maat, leeg van rust, vol van vlaagen. Wie is 'er die belust op zuiv're weegen gaat, Om de deugd vlytig te behaagen? Ver van daar, om haar na te jaagen, Zien wy meest, dat haar gonst bespot word, en versmaad. Wat vreugd, wat vermaaken, Voor die op "'t eer" lyk belust. Het zoet genot van de rust, Volmaakt zoekt te smaa_ ken! Maar wat "is 't?" ach! wat kleen getal! Hoe weinig zyn zy die voor de deugd zyn geneegen? Ach! "'t is" voor een strik, of een val, Die zyn zy meer geneegen. Voor de deugd stopt ieder zyn oor, En "d' on"deugd krygt gehoor. "'t Is" dan om laag vergeefsch na verbeet'ring te wagten. "D' on"dankb're zyn verblind, en verstokt in gedagten. De Trouw is weggevlugt; ach! "'t is" vergeefs geklaagt, En daar word niet meer na gevraagt. "'k Zou" zo veel smert en leet inwendig niet gevoelen, Vond ik noch eenig overschot, _ Van die bedacht zyn op "'t ge"not, Der geene die op deugd, en zuiv're waarheid doelen. Maar deez' eeuw is te boos, en blind, "D' ee"ne vrind vind geen trouw, nog toeverlaat op "d' an"d'ren, Men beliegt, en bedriegt malkand'ren, En men leeft pas bevryd, de vader voor zyn kind. Waar zal het eindlyk noch toe komen? Het Ondermaansch bezwykt, en het hygt na zyn end, En als dat is vergaan, waar heen dan zich gewend? Schrik, en beef, vlugt, _ gy moogt wel schroomen. Wis uw val die genaakt, Is het niet dat gy bid _ en waakt. Hoe volmaakt, en hoe schoon, hoe ryk gy ook moogt weezen, "'t Is" te vergeefs be trouwt op een goed dat vergaat. Keer dan weêr tot uw pligt, eer dat het is te laat, En maak dat gy de dood nog geen hel hoeft te vreezen. Neen, neen, berei uw ziel, maak haar schoon, en gereed, Op dat zy waardig word, aan "'t on"sterflyke kleed.
Wat torst het aardsch al leet! hoe treft het ons met plaagen! / Al wat ik zie is dwaas, nooit van 't ydel verzaad
Lully, Jean-Baptiste]
Que ces gazons sont verds!
Que ces gazons sont verts
Halmael OpwZZ1712 · naar bronpagina
18e eeuw
1712
Gent UB: BIB.ACC.011701
Bevat ook de basso continuo partij. Wijsaanduiding staat op p159 bij het libretto. In de oorspronkelijke opera gaan de tekst en melodie van Halmael OpwZZ1712 039 en 040 naadloos in elkaar over.
p142
40
44 (2017-11-22 12:06:55)
martineb

Laatst gewijzigd op 2017-11-22 12:06:55.